Woorden die ik nog nooit gehoord heb: ik ben trots op je!
Je groeide op in een sfeer van veel negatieve, kritische en afwijzende woorden. Je voelde je nooit goed genoeg. Complimenten bleven uit en van waardering was al helemaal geen sprake. Alsof je er alleen maar was om hun klusjes op te knappen: de tuin, de schuur opruimen en dan ook nog eens die vervelende huishoudelijke taken. Tja, je ouders waren maar wat druk met hun zaak, die niet zo goed liep.
Thuis reageerden ze af, hierdoor werd het er voor jou niet gezelliger op. Geen belangstelling voor jouw leefwereld, maar in plaats daarvan moest je de wc doen, en allerlei andere klussen werden op jouw bord geschoven. ’Wij zijn druk met de zaak’, of ‘Het is hier geen hotel!’ werd er dan kortaf gezegd. Een gevoel van rebellie en te willen vluchten lijkt je houding steeds vaker te bepalen.
Je zet je af, en gaat experimenten met blowen en drank, en je te begint te spelen met vrouwen. Dat is al een paar keer goed misgegaan, en steeds vaker word je geconfronteerd met dat stemmetje ‘Wat voor een vent ben jij nou eigenlijk? Je laat alleen maar een spoor van mislukkingen achter!’
Hans van de Beek: Als dit de trieste tussenstand is van je leven, dan vraagt dit om daarmee aan de slag te gaan. Graag help ik je om je leven weer op de rit te krijgen en de bevestiging te vinden waar je zo’n behoefte aan hebt.
Je zet je af, en gaat experimenten met blowen en drank, en je te begint te spelen met vrouwen. Dat is al een paar keer goed misgegaan, en steeds vaker word je geconfronteerd met dat stemmetje ‘Wat voor een vent ben jij nou eigenlijk? Je laat alleen maar een spoor van mislukkingen achter!’
Je zelfbeeld wordt er niet beter op, en je lijkt voor het ongeluk te zijn geboren.
Hans van de Beek: Als dit de trieste tussenstand is van je leven, dan vraagt dit om daarmee aan de slag te gaan. Graag help ik je om je leven weer op de rit te krijgen en de bevestiging te vinden waar je zo’n behoefte aan hebt.